Elektrische locomotief serie 144 van de DB Wegnummer: 144 119-5
Model details
Achteraf omzetten van analoge naar digitale versie mogelijk via PluX22 interface
Informatie over het prototype Aan het eind van de jaren twintig was te voorzien dat de Deutsche Reichsbahn Gesellschaft (DRG) nieuwe elektrische locomotieven zou moeten aanschaffen, onder meer om haar goederenvervoer te versnellen. De wens om de maximumsnelheid te verhogen tot minstens 80 km/u kon niet worden gerealiseerd met de onlangs aangeschafte series E77 en E75, aangezien de conventionele aandrijftechniek met stangen en een extra stel loopwielen geen hogere snelheden mogelijk maakte.De goede ervaringen in het buitenland en de twee Beierse EG 1 met Bo'Bo'-draaistellocomotieven overtuigden de DRG er ook van om af te wijken van het ontwerp met één frame. Dit project werd echter ernstig gedwarsboomd door de economische wereldcrisis die in 1929 uitbrak, waardoor de kostbare elektrische uitbreiding van de lijnen werd onderbroken en er dus geen behoefte was aan elektrische locomotieven. De locomotiefindustrie in Duitsland was echter bang dat zij door deze pauze in de aanschaf de aansluiting met de huidige ontwikkelingen zou verliezen. Daarom begonnen zij op eigen kosten een goedkoop ontwerp te ontwikkelen. Onder leiding van Walter Reichel ontwikkelde de Siemes-Schuckert-Werke (SSW) een prototype met de aanduiding E44 70, de latere E44 001. Vanuit de productie van onderdelen voor stroomgeneratoren kon SSW de ervaring met booglassen toepassen in de locomotiefbouw, wat tot aanzienlijke besparingen in materiaal- en productiekosten leidde. De positieve testresultaten van dit prototype overtuigden de DRG om het nieuwe locomotieftype verder te ontwikkelen tot een universele locomotief. Het resultaat was Duitslands eerste in serie geproduceerde elektrische draaistellenlocomotief, die wellicht kan worden beschouwd als het prototype voor de elektrische standaardlocomotieven die later door de Deutsche Bundesbahn (DB) werden ontwikkeld. De levering van de locomotieven, die voor 90 km/u waren toegelaten, duurde vanwege de oorlog van 1933 tot in de naoorlogse jaren, zodat Henschel pas op 29.11.1954 met E44 187G de laatste aan de DB overhandigde. Door de overheersende spreiding over Midden- en Zuid-Duitsland bleven er na de Tweede Wereldoorlog ongeveer 100 locomotieven over in West-Duitsland en ongeveer 50 in Oost-Duitsland. De meest in het oog springende ontwerpwijzigingen bij de DB waren de uitbreiding van de dakschermen ter bescherming tegen ongevallen en de uitrusting met Indusi.
Leveringsomvang: 1x elektrische locomotief serie 144 van de DB