Bekijk Brawa 48573 in modelspoor schaal h0 en vergelijk alle specificaties en prijzen op allemodelspoor.nl

Puntdakwagen F FS, eenheid van 2 wagens Bedrijfsnummer: 1139 380 / 1135 341

• Lengte over buffers in mm: 210
• Kinematica kortkoppeling
• Wisselset voor wisselstroom: 2187 (niet meegeleverd)

Details model:

• Delicate reproductie van de wiellagers
• Vrijstaande treden
• Getrouwe reproductie van de onderkant
• Wielen ook aan de binnenkant geprofileerd
• Close coupling kinematica volgens NEM
• Nauwkeurig druk- en schilderwerk
• Fijn gegraveerde klinknagels
• Prototypische dubbele verenpakketten

Informatie over het prototype: In de jaren 1930 begon het wegvervoer merkbaar te concurreren met het goederenvervoer per spoor. Bovendien stonden de zeer trage goederentreinen pogingen om de rijsnelheid van sneltreinen te verhogen in de weg. Verschillende Europese spoorwegmaatschappijen deden daarom pogingen om de gemiddelde snelheid van hun goederentreinen te verhogen. Dit vereiste ook investeringen in een vloot wagons die de hogere snelheden aankonden op het gebied van rijden en remmen. De Italiaanse staatsspoorwegen (FS) schaften toen volledig metalen geklonken wagons aan, die opvielen door hun wielbasis van 6,10 meter met zeer korte overhangen. De DRG volgde een soortgelijke weg in Duitsland en ontwikkelde de Ghs "Oppeln", met een wielbasis van 6,00 meter. Kenmerkend voor de overdekte Italiaanse rijtuigen was het puntdak, dat op enkele uitzonderingen na werd gebruikt. Minder opvallend, maar net zo typerend, was het gebruik van I-profielen voor de onderbalk. De wielstellen liepen in glijlagers en werden ondersteund door één, twee of zelfs drie veerassen, afhankelijk van het ontwerp. Een van de belangrijkste taken van deze voertuigen was het vervoer van groenten en fruit door heel Europa. Daarom hadden de meeste wagens afsluitbare ventilatieopeningen in de zij- en kopwanden bij de vloer. Meer dan 17.000 van deze wagens werden van 1937-46 met en zonder remmerscabines als type F in dienst gesteld. Ze reden vaak als bloktreinen via de Brenner en Gotthard naar de Noordzeehavens. Nog eens 4400 wagons, die alleen verschilden door een ventilatieschuif aan de zijkant, werden gebouwd tussen 1942 en 1946. 3700 wagons van beide F-varianten werden in de jaren 1950 toegevoegd aan het gezamenlijke wagenpark van EUROP. Hierdoor konden de aangesloten spoorwegen buitenlandse wagons behandelen alsof het hun eigen wagons waren. Ze hoefden alleen terug te keren naar hun thuisland voor onderhoud. Tot de jaren 1980, en dus bijna een halve eeuw lang, was een transalpiene goederentrein zonder een wagon met puntdak bijna ondenkbaar; zelfs aan het einde van de jaren 1990 was een exemplaar nog te zien op menig Duits rangeerterrein. Een identiek draaistelontwerp diende als basis voor de ijskoelwagen van de serie Hg. Deze had ook het karakteristieke dak en een laadruimtedeur met dubbele vleugels aan elke kant en twee openingen voor het vullen met droogijs. Vanaf 1938 werden 1490 exemplaren van de Hg gebouwd en na de Tweede Wereldoorlog werden er nog eens 1000 gebouwd, die als innovatie rollagers hadden. De koelwagens werden ook bij voorkeur over de Alpen vervoerd - veel foto's uit die tijd tonen lange rijen in de haven van Hamburg. Hun ster was echter al aan het zakken in de jaren 1970 - FS schafte grote aantallen van de UIC Standard I aan.

Leveringsomvang: 1x F FS spitsdakwagen, eenheid van 2, DC, schaal H0